Direniyordu gözlerin!

Sen giderken
Gözlerinden dökülen
Yaþlar karþýsýnda metanetle
Dayana bilmem gayri kabildi

Her ne kadar
Daha fazla üzülmemen için

Gizlemeye
Çalýþsam da akan damlalarý
Senin fark etmemen mümkün deðildi

Çünkü senin
Altýncý hissin bir baþka
Ýfadeyle ferasetin çok kuvvetliydi

Henüz dudaklarýmý
Kýpýrdatmadan aldýðým nefesten
Bir þey söyleyeceðimi bilecek kadar duyarlýydýn.

Þimdi senin için
Ne söyleyebilirdim neler
Geçirmezdim ki gönlümden

Gönül iklimimde
Yetiþtirdiðin filizlerden
Akseden güzellikler karþýsýnda
Bir çaresizliði yaþýyorum ne gelir elimden diye

Asla seninle
Vedalaþmak istemiyorum
Bir þekliyle bir yolunu bularak
Muhakkak seninle gelmeliydim

Neye mal olursa olsun
Bu tercihimi uygulamalýydým
Ama nedense seni ikna edemiyordum

Ben ýsrar ettikçe
Sen daha fazla üzülüyor
Ve sessizliðinde aðlýyor, kahroluyordun

Ailece göçüyordunuz
Topraðý altýn sanýlan þehri
Emin denen güzelliðe, bir þekliyle

Arkadaþlýðýmýzýn
Bitirilmesinin hükmüm verilmiþ
Meðer ailence bizlerden habersizce

Babanýn hiddeti
Karþýsýnda biçare annen
Elinden bir kaza çýkmasýndan korktuðu için

Sana
Hakkýný haram edeceðini
Söyleyerek öyle ikna edebilmiþ

Hayrete düþmüþtüm
Bunlarý annemden duyunca,
Bana verdiði öðütler silsilesinden

Lakin kim
Ne derse desin
Gönül ferman mý dinliyor

Kalbime
Ben mi yön veriyorum
Sanki bu hakikat bilinmiyor

Sana kýzacak
Bir bahane bulsam belki
Hiddetimden gönlüm kararýr

Ruhum daralýr
Vicdaným heba olarak
Vurdumduymazlýðý seçerdim kahrýmdan

Ama sen öyle miydin
Sanki bunmaz bir nadideydin
Açan en güzel yasemindin

Zambaklarýn
Saldýðý renktin,
Kelebekler kadar zariftin

Hiçbir zaman
Üzülmeme fýrsat býrakmadýn,
Sen adeta beni kendine katmýþtýn.

Þimdi çaresizliðin
Girdabýnda gözyaþlarýný akýtýyorsun.

Hak her halükarda
Dilendiði gibi tasarruf edilen mi

Her hangi
Bir ölçüsü bulunmaz mý

O vakit Mükellef olma þartý
Niye vardýr gibi birçok sorular
Hafzalamý kuþatarak þaþkýnlýðý yaþatýyordu



Mustafa CÝLASUN

Sosyal Medyada Paylaşın: