Muamma

Ben yazarim hayata,
Yazmak koymaz bana,
Ama hayatta  keþke bir utanma olsa....
Neye yarar yazdýklarým,
Hayat beni anlamazsa!!!
Yazýyorum hep anlamsýzca,
Ne anlam peþinde koþarsýn?
Hayat zaten degil mi kocaman bir muamma...

Boþverdim özgür takýlýyorum bu ara,
Herkeste bir dedikodu bir curcuna,
Laf fitne kaynatýyorlar cadý kazanýnda,
Biri de gelip sorsa hayat ne yaptý sana!!
Beni kimse anlamadý boþver sende anlama.
Yaþýyorum iþte kocaman bir muamma...


Arkamdan konuþan konuþana,
Gýybet dolmuþ bal dudaklara,
Kelimeler zehir olmuþ meþk diyârýnda,
Boþver insanoglu beni sende anlama,
Yaþanmýþlýklar kocaman bir muamma!....

Sevmek istedim doya doya,
Duyulan sevgi ten’e degildi, maneviyatta  ruha..
Siz beni  anlayamadýnýz duygularým temizdi oysa,
Zamansýzdý yaþananlar,
Zaman kocaman bir muamma...
Sosyal Medyada Paylaşın: