Ýlk defa yanmýyordu caným, daha öncede üzülmüþtüm, Mutsuz olmuþtum, aðlamýþtým, kahrolmuþtum Þimdi acýmý hissediyorum vücudumun her zerresinde Nefesim kesiliyor Korktuðum her cümle karþýsýnda acizleþip Dökülüyor gözlerimden yaþlar, engel olamýyorum Kolumu kaldýracak gücü bulamazken kendimde, Saatlerce aðlayacak gücü nasýl buluyorum.
Ýþin en tuhafý nasýl oluyor da Düþtüðüm yerden kalkýyorum anlam veremiyorum Çok uzun zamandýr yaþýyorum bu acýyý, Âþýk olduðum andan beri bu acýyý taþýyorum Bakýyorum þöyle, bu kadar mutsuz olmaya Bir aþk nasýl, neden olabilir diyorum Ne aþk cevap verebiliyor ne de ben Sustuðum ve konuþtuðum kadar aðlýyorum.
Elimde sayýlý mutlu anlar var Âþýk olduðum anlara dair Onlarda unutulmasý imkânsýz hatýralar Týpký bu aþkýn beraber yaþanýlmasý kadar Kýzýyorum kendime, Kýrýlýyorum affedemiyorum kendimi Kendi ellerimle kendimi böyle bir aþka attýðým için Affetmiyorum kendimi Kendimi affedemediðim kadar aþký affediyorum Seve seve onu affediyorum Gül/üm aslýnda bir bilsen ne çok seviyorum..
Sami Arlan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
TC Sami Arlan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.