Vur Alnından Sayfaların Şair Öcünü Alır Gibi
Ölü zamanlarý biriktirdiði ceplerinde
Ruhsuz bir eli çalýþtýrmayalý hayli zaman olmuþ
Hiç düþünmemiþ gibi inceden inceye sýzýp
Ýliðini kemiðini kurutmuþ halsiz ve bitkindi
Laftan anlamaz saðýr dilsiz bir kahraman
Kuþluk vakti avazý çýktýðý kadar baðýrsa da
Ne mürekkebi bitiyor ne de anlatmak istediði derdi
Beyaza öfkeli maviden göç edercesine þair
Gözlerinin uðultusu boynunu bükerken
Kirpiðinin kanadýný kýrmýþ
Gözyaþlarýnýn çýðlýk sesi ciðerlerini darp etse de
Borçlu olduðu busesini yanaðýna kondurup özür diliyordu þiir
Güneþin kasýklarýndan doðan yakamozlar
Doðan gün ile birlikte þairin penceresinden sýzýp
Yaðmur sularýna düþünce hadi zincirlerini kýr
Yüreðinin direði devrilmiþ çatýsý uçmuþ umutlarýn çökmüþ
Hadi uyan uyan diyordu þiir
Gözlerindeki fýrtýnanýn dinmesi sana baðlý
Yüreðinde tahribata yol açan enkaz tek dizelik
Vur alnýndan beyaz sayfalarýn aþkýn öcünü alýr gibi
Hadi þair bak gözlerimin içine
Bütün harflerin kemikleri kýr kýrýlsýn ki
Tenime merhem olsun elin dudaðýn ýsýtsýn ki
Derin uykuya dalan yüreðim uyanmak istiyor..
Remziye ÇELÝK
02.05.2015 saat.14.54.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.