SENSİZLİĞİ YAZDIM MISRALARIMDA
Ahh ahh... yine sensizim
Sensiz gecelerin kör karanlýðýnda yine yüreðim
Hasretin bir kurþun misali alnýnýn tam ortasýndan vurmuþ hayallerimin
Akan bu kan paramparça olmuþ düþlerimin
Güneþ artýk bir daha doðmayacakmýþ gibi batýyor solgun ve bitkin gözlerimde
Zifiri karanlýk þimdi her yer sanki matem var gökyüzünde
Ahh ahh.. yine sensizim
Gittinya sanki paslý bir hançer saplandý bu bedene
Ne varsa aldý götürdü benden hayatýn tüm güzelliklerini
Seni düþünen senle hayel eden ve yalnýz senle çarpan kalbimi benden
Varsýn alsýn bende ne varsa
Senden sonra acýtmaz artýk hiçbirþey bu denli
Kalbimi yerinden sökmüþ olsalarda asla
Her acýya tahammül edecektir bedenim
Ahh ahh... yalnýz sensizliðin dipsiz karanlýðýnda kaldý þimdi tüm düþlerim
Hatýrlarmýsýn o günleri
Soðuk kýþ günlerinin ardýndan baharýn habercisi son cemreninde topraða düþmesi
Dallarýn mevvaya durmasý hep heyecanlandýrýrdý bizi
Yeminler ederdik söz verirdik aþkýn adýna
Bir çocuk gibi saf ve masumdu düþlerimiz oysa
Sen pamuk þekeri severdin bende kaðýt helva
Yalnýz bu yüzden anlaþamazdýk senle
Hani sonunda yine senin dediðin olurduya
Çünkü en korktuðum ve en sevmediðim þey seni kýrmaktý oysa
Harçlýklarýmý biriktirerek aldýðým siyah kazaðýn yokmuydu
Hani yýkanýnca çeker dediðin
Ne güzelde yakýþýrdý giydiðinde sana
Birtek ayrýlýklar yakýþmadý bize
Simsiyah bir geceyi býrakýp gittiðinde koynuma
En çok sevdiðim þeylerden biride seni uyurken izlemekti
Çünkü o kadar çocuksu o kadar savunmasýzdýn ki
Nasýl bir aþktýr bu bendeki bilmem
Ýnan bazen kendimden bile kýskanýrdým seni
Ama þimdi oysa;
Hasretin boþ odamda bak bedenime düþmüþ
Sensizlik gönlümde durmadan kanýyor
Kim sarar bu yarayý kim dindirir artýk bilinmez
Bana senden baþkasý inan derman olmuyor
Sanki tükenmez geceler güneþ artýk küsmüþ
Bir damla sevgine þu gönül muhtaç olmuþ
Gönülde mevsim hazan bahardan haber yok
Yeþeren dallar kurumuþ bak sensiz yeþermez olmuþ
Seni bekliyorum þimdi puslu camlarýn ardýnda
Soðuk bir kýþ günü gelipte kapýmý çalarsýn diye
Buz tutmuþ yüreðime aþkýnýda getir
Dönelim yine beraber eski günlerimize
Sendin her nefesimde bana hayt veren
Yanýmdayken bile özlerdim seni
Sensizim þimdi bak ecel terleri döküyorum
Gelde bitsin bu acý iþkence
Nedendir bilmem o gönlün ayrýlýðý seçti
Gittiðin günden beri kaç mevsim geçti
Sensizlik vurdu gönül kýyýlarýma yerle bir etti
Nerdesin be vicdansýz bak bu þarkýda bitti
Þiir: Sedat Kesim
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.