ellerin ayaklarýn zincirle mi baðlý gelmezsin sen ey dost uzaklarda daðlarýn alev mi aldý zamanýn mý durdu oralarda bir selam göndermezsin ey dost uzaklarda
varlýðýndan nur ýþýk saçar görünür ufuklarda Kuran iman ile Resul ile dolaþýrsýn bozkýrlarda yokluða deðil varlýða yürürsün sen ötelerde bir selam göndermezsin ey dost uzaklarda
iman ile çürüyen yüreklere umut yeþerten gönül bahçesinde merhamet ile gezinen kabirde yatanlara dualarla rahmet gönderen bir selam göndermezsin ey dost uzaklarda
gel dersin sen uzaklarda gülümseyerek bana varlýðýmda çile ile baþ baþa kalmýþým dizimde de dermaným yok geleyim sana bir selam göndermezsin ey dost uzaklarda
topraða düþen çið gibi yaðsan sen gönlüme her geliþinde binbir mevsimleri yaþasam ömrümde kul mehmet’im gülümserim sana ben gelemem sen gelsen bir selam göndermezsin ey dost uzaklarda Mehmet Aluç Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Aluc-Kul Mehmet- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.