EŞİT,EY GÜL...(qəzəl)

Eþit,ey gül,sevirəm mən səni divanə kimi,
Dolaþýr hər yeri aþiqliyim əfsanə kimi.

Nə qədər həsrətini çəkməliyəm,söylə görüm?!
Yanýram atəþinə hər gecə pərvanə kimi.

Məni gəl eþq kəməndində əsir eylə yenə,
Dolaþým saçlarýna sübh-səhər þanə kimi.

Yumuram gözlərimi,məst oluram,ləli-ləbin
Görünür gözlərimə mey dolu peymanə kimi.

Çevirib gül üzünü bir gələsən mən tərəfə,
Açaram könlümü mən sevginə kaþanə kimi.

Sənin eþqində,gözəl,dönmərəm əsla geriyə,
Apara yollar əgər lap məni zindanə kimi.

Çox gözəllər görüb ömründə inan,bil ki Fəda
Götürər təkcə səni rövzeyi-Rizvanə kimi.

Sosyal Medyada Paylaşın: