Karanlýklar içerisinde güneþin kayboluþu kadar faniydi. . . Sevmek ve nefret etmek kadar ani, Ve bir ihtiyar kadar aksiydi benim dünyam.
Küçük bir veledin çýrpýnýþlarý kadar vazgeçilmezdi, Mutlu bir kadýnýn kahkahalarý kadar içten, Bazen bir yýlan kadar düþman Gök gürültüsü kadar korkutucuydu benim dünyam.
Kanadý kýrýk bir kuþ gibi yaralýydý, Sevgi dolu bir anne gibi merhametli. . . Yolunu kaybetmiþ bir yolcu gibi çaresiz, Yeni doðmuþ bir yavru kadar masumdu benim dünyam
Bir ressamýn renklerle dans ediþiydi gizemli. . . Bir kemanýn yaydýðý melodi kadar büyüleyici. . . Bir þairin kalemi kadar asildi,
Ve benim dünyam, Evet, benim dünyam, Týpký, ben gibi Gükkuþaðýnýn yedi rengini yaþayan. . .
Sosyal Medyada Paylaşın:
M. Furkan ADIGÜZEL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.