Çiðdem tunç çiçeklerini açmýþ Yol gider bahara doru Mor sümbülüm zülfün dökmüþ Ela gözlüm boynun bükmüþ
Yaz gider güze doðru Zümrüt ormanlar uçuþur Gönül gazel olur,altýn yapraklar Yol gider, ecel gelir bize doðru Karlý daðlar duman olur Gönül gider gurbet gezer Pir Sultan Abdal’a doðru Garip Celal hak yolunda tozar, duman olur Muhammet aþkýyla yanar Gider bir damla aþk-ý manaya doðru
Mevlana döner durur Alemler için yanar durur Aþk içinde bir damla mana bulur
Gönül bahçesinin goncasýna, gülüne Can kurban, ben kurbaným yoluna Çaresizim, sensiz muhtaç kaldým Aþkýn bir damlasýna Ben hayraným Adem içinde bir damlasýna AÞKI ARAYIÞ
Aþkýn deryalarýndan güneþler doðuyor Gecemde ay , gönlümde yar Daðlarýmda kar, Eriþir , aðlaþýr Yarim aþkým sende Aradým aþký buldum bende O mana ki bir damlasý sýrlar içimde Çok aðladým güldüm Ecel bana geldin, güldün Ben gönüller bahçesinde Gonca güldüm Garip öten bülbüldüm
Elvan çeþit çiçek gül koksan Gönül mis kokar Ýçin vermez Anlatmak istesem Aþk içimden bir damla Sýr vermez Yar sevmiþ gönlüm Kimseler bilmez Yar sevmiþ el alem bilmez
Sosyal Medyada Paylaşın:
CELAL TOPBAŞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.