gözlerinin mührünü vurmuþsun birkere kalbime ne uzayan geceler,ne çýnlayan saatler ne de gördüðüm gözler bu mührü sökmeye yetiyor... ne bendim seni sevmeyi isteyen ne de ellerimdi ellerini düþleyen sadece gözlerimdi gözlerini yüreðime mühürleyen... senin varlýðýnla kývýlcým saçan gözlerim yokluðunla çið tanelerine büründü seninle çarpan bu yürek sensizlikle duruldu sonbaharda yapraklar döküldükçe içim sýzlýyor.ayrýlýrke gördüðüm solgunluk ve durgunluðu görüyorum onlarda.... unutmak mümkün mü dersin mühür üstüne mühür vurmak bana yaraþmaz artýk... senin gözlerin benim gözlerimin benim gözlerimse senin gözlerinin içinde, unutmak mümkün deðil , mühürlenmiþiz birkere birbirimize......
Sosyal Medyada Paylaşın:
gül_ü rana Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.