Gönül Yolunun Pirleriyle Dost Oldum

Açtým gönül defterimi aceleyle seni görür görmez,
Aþkýn kaleminin sevda mürekkebiyle imzalayasýn diye.
Hissettim sevdan sýcaklýðýný ellerini tutar tutmaz,
Bu aþk sevda tarlasýnda filizlenip dal budak versin diye.

Aþk otaðýmý kurdum, gönül anahtarýný bulur bulmaz,
Sultanlar gibi bir hayat sürüp sefa içinde olasýn diye.
Binlerce umut fidanlarýný gönül tarlalarýna diker dikmez,
Arzuladým o an,can sularýný sevginle, sevdanla veresin diye.

Aldým elime bir bir sevda kitaplarýný sana meftun olur olmaz,
Okudum sana ve aþkýna karþý mahçup olamayayým diye.
Sana giden gönül yollarýna bu baþýmý koyar koymaz,
Derdim her türlü zehirli dikenleri,goncalar açýlsýn diye.

Gönül yolunun pirleriyle dost oldum kokunu alýr almaz,
Oturdum meclislerinde bu sevdadan bahsedilir diye.
Baþladým sabýr tesbihini çekmeye uzaklara gider gitmez,
En kýsa zamanda gözlerim yari tekrar görür diye.
28/04/2006
Sosyal Medyada Paylaşın: