YEDİ KAT AYRILIK

hoþçakal der gibiydi gözlerin
dudaklarýn suskun
kulaðýma fýsýldadýðýn kelimeleri
hangi rüzgarlara býraktýn usulca
peþine takarak

beni þimdi sessiz çýðlýklara mý salacaksýn
sabahýn en mahreminde
ve tam da sen kokarken bu þehir

hoþçakal der gibiydi gözlerin
sen gidersen bilki bütün þiirlerim
sana yazýlacak
ve kimbilir
kaç kelimeler ýslanacak avucumda
artýk sesin demi olmayacak kulaklarýmda
seni özlerken buralarda
benim adým geçecek tanýmadýðým dudaklarda
hayýrdýr biri beni anýyor deyip
ilk aklýma hep seni mi getireceðim


gittin hiç olmamýþ gibi iþte
veda da yoktu son sözlerinde
anlamalýydým oysa
yüzüme son dokunuþunu
gerçi sen vedalarýda
oldum olasý sevmezdin aslýnda
belkide bu yüzden
hoþçakal der gibiydi gözlerin


sabahýn nuru
artýk aydýnlatýrmý sanýyorsun içimi
artýk ne kuþlara ekmek kýrýntýlarýný atarým
ne de her gün kulaðýna taktýðým
çiçekleri sularým
yokluðunu eþe dosta nasýl anlatýrým
yedi kat ayrýlýða gitti diye

bak
þimdiden içimdeki yangýnlar
merhabalarýný özledi bilesin
belkide bir daha hiç dönmeyeceksin

AYHAN CA CÜMLELER
AYHAN AKDENÝZ
Sosyal Medyada Paylaşın: