gaza bastým gidiyorum yine yalnýzlýða orda bir tek sen ve ben varýz aklýn duvarlarýn da.. oraya çiziyorum resmini sarý sarý mavi mavi güzeliðin/in renklerini...
kýrmýzý dudaklar da arýyorlar benzerlerini ruha umut olmuþ mekanlar da.. kaybýn son nefesi taksit taksit her anýn kollarýn da..
endamýn yeter diye çýnlýyor çýðlýklarýn imdadý kulaklarda gönülle bakan kalp teslim olmuþ çoktan zamanýn adýmlarýna.. gölgeler bir hoþ gölgeler gri öpüþüyorlar bir daha bir daha...
yaþanmamýþlara köle olmuþ hayat temsili oyun oynuyor yürek hasretin çöllerin de, özlemler yakarken içerden içerden.. aþka düþen nabýz atýyor ne eylersin ne eylersin diye diye...
sen de ki ben ben de ki sen vermezler ki el ele bitsin bu oyun bitsin bu senaryo.. bilmem ki bilmem, kaldý hangi sonbaharýn baharýna...
(Berlin,29.04.2015)
Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Talat Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.