ÖZLEDİM

Sen rüzgarýn mavi kýzýydýn,
Sevdiðim kadýn.
Ben güneþin kýzýl oðlu.
Ne çok seviþirdik daðlarýn doruklarýnda,
Ne çok yaðmura yakalanýrdýk,
Önce ýslanýr,
Sonra güneþte kurulanýrdýk.
Ve belli belirsiz saatlerde uzanýrdýk içimizde akan nehirlere,
Bir yolculuk gibiydi seninle aþk.
Çiçek açan erik dalýydýn sen,
Dudaklarýn nisan.
Sen bana gök yüzü,
Sen bana mavi.
Sen bana umut,
Sen bana sevgili.
Ne çok çiçek açardýn sen,
Ve ben memleket kokusunu saçlarýnda koklardým.
Uzun uzadýya severdim saçlarýný,
Onlar gönlüme akan ýrmaklardý.
Ne güzel þeydin sen,
Bir gün görmezsem özler,
Kýsa saçlarýný çekiþtirirdim.
Tandýr bacasýndan çýkan ekmek kokusu gibi,
Özledim kokunu.
Kor kor yanar özlemlerim her akþamlarý,
Bitmez bir sancýdýr yokluðun.
Þimdi rüzgar bekliyorum,
Kokunu getirsin diye.
Yada hasrete yazýlmýþ bir mektup.
Ýçinde tek satýr,
’’Özledim’’ diye.____Þ.CyILMAZ/Þiir Baba/27.04.2015
Sosyal Medyada Paylaşın: