TUZUMUZ KOKTU
Ete tuz atardýk kokmasýn diye
Ne olduysa bize tuzumuz koktu
Yaraya buz bastýk þiþmesin diye
Dolabýn içinde buzu muz koktu
Babamýn kardeþi refiye halam
Sakýn bu sözlere demeyin yalan
Bizi yönetenden zararsýz yýlan
Lafýmýz sözümüz özümüz koktu
Orucunu tutup namaz kýlsa da
Yanlý yandaþ olup parti kursa da
Ýster harun kadar zengin olsa da
Yalandan dolandan sözümüz koktu
Saðlýk huzur iste boþtur gerisi
Ýnsan terleyince kokar derisi
Bir gün sýrtýmýzdan iner birisi
Terledi anlýmýz derimiz koktu
Her bitkinin ayrý kokusu kokar
Dostluk arkadaþlýk hepsi çýkar
Kimi aðaç keser kimisi yakar
Yaðmurlar kesildi suyumuz koktu
Gelin düþünelim gelmiþ geçmiþi
Ülkemi sömüren sade bin kiþi
Yýlmazýn aðzýnda kalmadý diþi
Açlýktan yokluktan nefesim koktu
HÜSEYÝN YILMAZ izmir karþýyaka
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kul Hüseyin Yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.