Yüreyim yaran o yardý, O kanadýkca,içimde yandý, Ne Leylaya Mecnun oldum varlýðýnda, Nede düþecek kuyu buldun yokluðunda, Ne aþýkdým daðlar delecek kadar, Nede maþuk uðruna ölünecek kadar, Çöllerine düþmesede þu Mecnun, Gözlerin buðusunda erisede aþk, Ben bir sana sadýk kaldým, Birde sensiz gelecek ölüme...
Züleyha’lýða sadýk damgasýný vurup, Yusuf’un gözleriyle dirilmek adýna, Sensiz ruhum kör kuyularda unutup, Tek celsede takdým ipi boynuma, Kendime hükmü kendim yazdým alnýma, Resmine baktýkca körelttiðim gözlerime, Amansýz dalgalardan martý leþleri sundum, Ben bir sana sadýk kaldým, Birde sensiz gelecek ölüme...
Bende açtýðýn yalancý yarlara, Þimdi tuz basýp kanatýyorum... Geceyi utandýran siyahlara, Gözlerimi çevirip bak yar diyorum... Zifiri yalnýzlýðý yokluðunda büyüttüm, Sensiz bir gece daha avuçlarýmda kararttým, Güðümün sen yazýlý alfabesini, Yýldýz yýldýz gözlerimle söküyorum, Ben bir sana sadýk kaldým, Birde sensiz gelecek ölüme...
Ekrem ÇETÝNKAYA VaTaN25 28.04.2015 Sosyal Medyada Paylaşın:
VaTaN25 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.