Çiçekli Taşlar

güzel sözler buyurdu su
mýsralar peþ peþe bölünüp bize döndü
bir adam zamanýn kuyusundan çýka geldi
biri çekip gitti bize benzemeden

oysa dýþarýsýný tasvir edecek olsak
hep aynýsý duyuluyordu
parça parça bir yaðmur
güneþ ve yollar apaçýk serüvenlerin ötesinden
korku kayalýklarýna çarparak geldi
kimin kalbiydi bilmiyorum
üzülünce kendi baþýmýza aðladýðýmýz

çok olsun istedik
ve hatta üstümüzü aþýp bize zor olan
bir mutsuzluðu devraldýk
yýldýzlý yolu kelebeklere veren
yeni baþlangýçlar var oldu rüzgarýn dilinde

öylesine ufalýp uzaklaþtýk ki kendimizden
insana benzeyen gökler yarýldý
ayrýldý sevenler bir birinden

pencerelere savrulan oyuktan boþluða baktýk
ne çiçekli taþlar dile geldi
ne de ayrýlmak istedi adem evladýndan
iki göz iki kulak dayandýk sonsuzluða
ve sonrasý karmaþanýn düze vardýðý
eski hatýralarý karýþtýrdýk
salkým saçak harfler bulandý suya.







Sosyal Medyada Paylaşın: