Yanmayan Işık

Ömrümün üstünden kaç bahar geçti,
Kader bana yeþil ýþýk yakmadý.
Hasretin makasý sinemi biçti,
Kader bana yeþil ýþýk yakmadý,

Sevgi yüklü kalbim keder,gam doldu,
Gönlümde yeþeren goncagül soldu,
Kaç bahar,yaz geçti mevsim güz oldu,
Kader bana yeþil ýþýk yakmadý,

Yine ahu zarý aldým dilime,
Gülüp geçiyorlar þu ahvâlime,
Bulutlar aðlýyor garip hâlime,
Kader bana yeþil ýþýk yakmadý.

Uzaklarda kaldý suna boylu yâr,
Baðrýmdaki acý idi bana kâr,
Ömrün baharýnda oldum ihtiyar,
Kader bana yeþil ýþýk yakmadý.

Yalnýzlýktan bile daha yalnýzým,
Kýrýldý umudum kesildi hýzým,
Semaya yükseldi feryadým sýzým,
Kader bana yeþil ýþýk yakmadý.

Özüm sevda ile hep sarhoþ oldu,
Bir tek gecem deðil günüm loþ oldu,
Seneler boyunca yollar boþ oldu,
Kader bana yeþil ýþýk yakmadý.

Dil kurþunu içerime çakýldý,
Ýnsan idim amma hakir bakýldý,
Sarý sönüp kýrmýzýda takýldý,
Kader bana yeþil ýþýk yakmadý,

Irmak olur yâr yoluna çaðlarým,
Dert miliyle yüreðimi daðlarým,
Garip Metin-iyim kara baðlarým,
Kader bana yeþil ýþýk yakmadý.



Þükrü Metin



Sosyal Medyada Paylaşın: