Gecikmiþ mevsimsel gülüþlere inat Bolca tebessüm yaydým çehreye Ara sýra gök gürlüyor, sanýrsýn kurulmuþ sýrat Adýný yazmak geldi içimden her her caddeye
Dün gece sýrf sen sevmiyorsun diye Kýþý, ayazý, soðuðu yerdim Dün gece sýrf sen seviyorsun diye Aynada bende kendimi sevdim
Gökyüzüne dikip gözlerimi Durdum düþündüm, düþündüm durdum Sanýrsýn filozofu oldum âlemin Cahil aklým yön verirken saçma adýmlara Meðer ben kendime ne çok eldim
Dün gece ey sevgili ey sevgili diye Sokak sokak gezdim Bir çocuðun gözünde yaþ Ermiþ sofrasýnda tas Sensizlik tuttuðum en büyük yas Ne güzeldi ne güzeldi benim derdim
Dün gece çarpýk sokaklarýn ýslak kaldýrýmlarý Ökçesi düþmüþ kunduramýn tik takýlarý Sensiz suretime yarenlik ederken Geceyi yýrtar güftesiz bir ýslýk sesi
Dün gece; Gözlerinden gönlüme süzülen sevdan Ýliklerime kadar teslim aldý Seni Þubat ayazýnda sevda ateþi Temmuz sýcaðýný kar tanesi sandý
Dün gece olursa olsun istedim Saçlarýn teli idam urganý Dün gece þaþtým kaldým Nasýl aydýnlatýr âlemi gözlerin karasý
Sosyal Medyada Paylaşın:
VedatAli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.