Ýnsana canlýlýk veren ruhtur, bedene anlam veren de odur...
Uzak bir yolun bitimsiz seferi Erezyona müsait tepeler Rotasý ayan geceler Rengi belirsiz heceler Kurulmuþ saatlere amade demler Ýmgelerin hükümsüz alfabesi Bin sanrýnýn hayali Çoktan gözden çýkardým seni
Yýlgýnlarýn baðlýdýr basireti Nedir kefareti ?
Yýkýk kentin mabedine uðurlarken Mendil sallamadým gönderirken
Muztariptir suskular yalnýzken Yaðan yaðmurun çise sesinden Kaçýncý þiirler yazýlýr atfen Kaçýncý paraflara imza atýlýr Geçmiþ zaman kipleri girince devreye Ne farkeder ki bundan böyle
Son gemi de demir attý limana Lal tümcelerin nihavent makamýnda
Þekil vermek gerekince demire Ýnsan ve beden idolünde Kurulurken devreleri bir bir Dizlerini kýramadan yol alan ekabir His verebilir misiniz ona Hayýr asla
Biçimsel insan, somut makine...
Güzergahý varla yok arasý Silik siluetler slaytý Gölgeler arenasý.
HAZAN Sosyal Medyada Paylaşın:
hazan444 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.