BİR YİTİK YAŞAM

Kader deðildi yaþadýklarýmýz bence
Kendi kaderimizi kendimiz çizdik ellerimizle

Sonu hüsran deðildi kurduðumuz hayallerin
Çiçek açýyordu baktýðýmýz her yerde
Güneþ bir baþka doðuyordu gözlerimizde
Aþka uzanmýþtý ellerimiz hüzne deðildi
Bir sen vardýn sevgili birde sen
Koþuþuyorduk sevda bahçelerinde

Artýk ne sen varsýn nede ben
Nede leyla mecnun misali aþkýmýz
Seni düþünmek var þimdi hüzünlü gecelerde
Dudaðýmda ikimizin dediðimiz þarkýmýz
Oysa hayatýmýn vazgeçilmeziydin sen
Sen vardýn el açýpta yalvardýðým dualarýmda
Acýlaramý hazin bitiþleremi avuç açmýþ ellerim
Yazýk dünde mi kaldý þimdi senli düþlerim

Ne zamanki sonbahar yaðmurlarý yaðsa aklýma hep sen gelirsin
Ne çok severdin el ele yaðmurda yürümeyi
Ve birde eminönünde ekmek arasý balýk yemeði
Gözlerin marmaraya eþ deðerdi o deniz gözlerin
Kýskandýrýrdý sanki tabiatý buðday sarýsý saçlarýn
Ve o pamauksu ellerin

Ahh ahh bu sensizliðin iç çekiþleri sen duymuyorsun
Boþa giden bu ömür benim benimdir bu yitik yaþam
Kar yaðdý saçlarýma çýð düþtü düþlerime gelipte bir görsen
Artýk sobamda geçti üþüyorum
Isýtmýyor üstüme örttüðüm battaniyem
Titrek bir mum ýþýðý eþliðinde yazýyorum bu þiiri sana
Iþýklarým sönmüþ zifiri karanlýk þimdi heryer
Ve paketimde kalmýþ son birdal sigaram

Kanar gecelerim sabahlar olmaz çok uzak
Cellat kýrmýzýsý gözlerim yaþ deðil hep kan damlar
Gönülde mevsim hazan açmazmý çiçeklerim
Açmazmý papatyalar açmazmý laleler yada güller
Bir bozkýr ayazýnda üþüyor hayallerim
Sessiz bir vedayamý avuç açmýþ ellerim

Kanatýyor yokluðun paramparça olmuþ kalbim bir görsen
Bir çocuk misaliyim daha büyümemiþti hayallerim
Doymamýþtým sevmelere seni ben
Görüyorum ki gökyüzüm karanlýk sel saðnak yaðmurlarým
Eser deli rüzgarlar kasýrgalar kopar yüreðimde
Sonu gelmezmi hiç kederin dinmezmi yaðýþlarým

Artýk titriyor sana yazan ellerim kalemim yaazmaz
Dilimde söz kalmadý gönül artýk sevmelere kanmaz
Vuslata erecekmi hayallerim benimde sabahlarým olacak mý
Yada ötüþecekmi gönül bahçemde kuþlarým çiçeklerim açacakmý
Bakýyorum gökkubbem mavi deðilmi mavi deðilmi denizlerim
Yoksa yoksa yönünü kaybetmiþ meçhule giden bu yol benim mi
Yoksa son nefesimdemiyim

Ne varsa seninle gitti herþey kurduðum hayaller ve düþler
Sana aitti sevmelerim sana aitti gülüþler
Yerimde yeller esiyor artýk o eski ben deðilim
Ben deðilim bu resimdeki gördüðün hep hazinmi gidiþler

Demek ki bitti herþey herþey buraya kadarmýþ meðer
Bir uzun yolculuk görüyorum gözlerimde
Gidiyorum þimdi senden çok uzaklara
Yataðým boþ þimdi sen yoksunya
Deðmedi bir baþka tene ellerim
Bedende deðil odamda sensizliðin kokusu
Ateþi sönmüþ bak ocaðýmýn
Duvardaki resmindir þimdi bana senden kalanýn

Þimdi tarifin zor bende kelimeler kifayetsiz
Söndümü yýldýzlarým güneþim doðmazmý
Kaldým mý þimdi bir baþýma sensiz
Ne ümidim kaldý aþktan artýk herþey yalan
Bana bakarken o gözlerin
Seviyorum deme bana ne yazýk ki
Sende kaldý gülüþlerim...

Sedat Kesim
Sosyal Medyada Paylaşın: