uykusuz yüzlerce geceler var bu hayatta gündüze sordum seni karanlýk çöktü bir anda yýldýzlarla paylaþtým derdimi yok oldular zamanla seni bu Yüreðe sordum karanlýða gömüldü gün ýþýðýnda
Bir þey istemem aradýðým tek þey huzurdu Huzuru gülüþün de bulduðum tek kiþi oydu Oydu o da gözlerimi hic bir þeyden haberi yoktu Darginligim yok kaderin cilvesi de buydu
Beni anlamaniz için destan yazmak yok Bir satýrda dünyayý anlatýrdým size ama artik hic bir þeye gerek yok Þükrediþim nefes aldiriyor ruhuma bu bedene ihtiyacým yok Helal deðil hakkým sevdiklerimden yana bir ümidim bile yok
Lafi uzatmadan anlatiyim size ne olduðunu Ýyi olduðum için herkez iyiliðime kötü oldu Çirpinirken kahkahalariniz cehennemime bir yol sordu Yarab duy bir yerden sesimi konuþmaya dermanim yok.
Sosyal Medyada Paylaşın:
'İsmailAydın' Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.