Yalnızlığın buzdan ölümüne vedaların kırgın sesi ve martı ayazı kalır akasyameral
Yalnızlığın buzdan ölümüne vedaların kırgın sesi ve martı ayazı kalır
Yalnýzlýk gidenlerin ardý sýra zemheri billur tanecikler döker Gözyaþlarý buz döker Puslu ve esrarlý
Yüzümde sisli bir hüzün ve yokluðun Þimdi zemheriden de beter Pusludur þimdi gökyüzü Diller lal olur Susan ömre can yakan sevdalar Vedalar puslu ve esrarlý
Göç etti ruhumdan sevgi kuþlarý Yoluma hüzün pusu kurdu Tebessümüm donuklaþtý Sonra dudak kývrýmlarýma hüzün yerleþti Ardýndan Gözlerimden ruhumun buz tanecikleri döküldü Puslu ve esrarlý
Puslu ruhum kaldý senden geriye Yalnýzým bu þehirde Yalnýzlýðým zemheri Yalnýzlýðým ölüm Vedalarýn kýrgýn sesinde martý ayazý
Yalnýzlýðýn hüznü çöktü bu akþam Yalnýzlýðýn buzdan ölümü Sessizce hüzünüm buz dökmekte Gözlerimden süzülürken ölüm
Buz döker billur taneler gidenlerin ardýndan Gözyaþlarý buz döker Yalnýzlýðýn vedasýnda gizemli þiirler gibi Ölüm gibi
Mahmudiye Düzkaya
Sosyal Medyada Paylaşın:
akasyameral Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.