ya yoldasýn ya da hazýrlanýyorsun þimdi bir meçhul yola... üzere olmanýn telaþýyla bakýyor gözlerin ve üstüne katlayýp bavula koyamadýðýn temiz çamaþýrlarýn aksine, kirli kükürt kokan eþyalarýn kokusu sinmiþ.
kesin, korkak ruhunu da içinden söküp týkýþtýrmak istiyorsun bavula ama ne çare!
yeni yollarýn sevinci hiç hoþ durmuyor yüzünde ve yürümek; ayaklarýn için çok utanç verici... tabi uðurlayanýnýn olmamasý da karatýyor olmayan görüþ mesafeni.
üþümüþ hatta donmuþ bir dudakla susman bile acýnýlasý kýlmýyor, çaresiz gözükmeyi bir türlü beceremeyen seni.
iyi becerdiðin tek þeyi yaptýn: kaçmak!
seni kendine adam zannettiren tek þey buydu zaten, ama yüzünü aynaya yansýmýyor olmaktan yine kurtaramadý...
yazýk.
Deniz Menekþe
Sosyal Medyada Paylaşın:
tuzlusubirikintisi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.