Yar sen gelmeyince
akþam olur hüzün çöker üzerime
boþ odamýn çatlamýþ sývlarý yarenlik eder bana
her akþam radyoda
yar de yar türküsü hüzam hüzam çalar saati gelince
dinledikçe
bir yaným yetim bir yaným öksüz kalýr,yar sen gelmeyince
de yar yar,de yar yar
lâl feryatlar sýkýþýyor geçe’nin mengene’sine
zaman susar kendi içerisinde
bütün hicraný yüreðime çöküyor bu koca þehrin
zaman bir sineðin göz bebeðine sýkýþyor adeta
geceme zifir basýyor gün aydýnlanýyor,yar sen gelmeyince
de yar,de yar
mavi kalemde katran edasýnda mürekep dökülür sayfaya
an bir þair’in iç yangýnýna þahit olur o ara
her dize bir parça tuz basar kanayan yaranýn üzerine
bir þair’in iç yangýný sayfaya dökülünce
yaralarým demlenir kendi içerisinde, yar sen gelmeyince
de yar yar,de yar yar
tatlý hayalleri ucube gerçek bozar daima
mutluluk anka tapýnaklarýnda yenilmiþ onurlu bir savaþçý gibi
intihar eder gurur içerisinde
kayb edenin mecaali tükenir direnci kýrýlýr
ben hep kayb eden oluyorum,yar sen gelmeyince
Mehmet Kýlýçel
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.