Suda ki bir bambu gibi Kendi sessizliðinin avazýnda nazlý huzur, yüzsüz çile
Bir gürültüde nasýlda sessizce akýp gider su Öyle yumuþak, öyle saydam huzurun yankýlarýný aramak dað yüreklerde ve çarpýlmak taþlara...
Ellerimi tut, bak hangi þarkýyý duyacaksýn Siyah, sessiz, ýssýzca haykýran ...
Vazgeçiþler suda yürümek gibi taþ ayaklarla, bilirmisin?
Sesini üfle kulaðýma ben olayým ...
Akþam olur kelimeler üþüþür su baþlarýna Ýçlerinde sen olmazsýn dikenli sözler büyütürüm kendime her gören kaçar benden metal çiçeklerin seslerini duyarým uzayýp giden bir çýðlýk olur yanýlgýlar cehennemine Öylece avuturum sesleri baðrýmda terazi ateþinde piþirip kurarým soframý Soframda sen olmazsýn bütün benler otururuz masaya her týkýrtýyý sen zannedip uyuruz sonra Korkarak... Evet korkarak... yoksa seni sevdiðimi mi sandýn sevgilim ...
Hadi gel, taþtan kelebeðine zamaným az...
Sosyal Medyada Paylaşın:
suveydahan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.