Kanlar ve canlar

Ömür öyle böyle geçiyor iþte,
Bu garip dünya da kim kimi anlar?
Maddi ve manevi alýþ veriþte,
Meçhul bir kavgayla akýyor kanlar.

Hedefsiz hedefe hedef belirsiz,
Ýzi var izlerin izleri izsiz,
Yalan deðil belki, hepten hepiniz,
Fakat ne iþe yarar bilmem zannýnýz?

Biri çýkýp bana aný anlatsa,
Kalbe neþter vurup kanlar katsa da,
Aþýma suyuma zehir damlatsa,
Kimse bilmese de canandýr canlar.

Edebiyat deðil hâþâ sözümüz,
Sýradan söz deðil bizim özümüz,
Küle dönse bile akkor közümüz,
Gurubun içinde buluþur tanlar.

Kimseye baki deðil bu dünya,
Belki biraz hayal birazda rüya,
Kendimizi sultan zan ettik güya,
Yok olup ta gitmiþ çok hanedanlar.

Mana veremiyor bir tek selama,
Ezberi ezberde âlim ulema,
Taklidi taklitte cahil cühela,
Mekke’nin Kâbe’si olurken yanlar.

Dinin diyanetle sünneti farzý,
Kulluðu kullukta erkâný tarzý,
O arþý istiva eylemiþ arzý,
Yaralý neyine þerefler þanlar.

20.04.2015…Mustafa Yaralý


Sosyal Medyada Paylaşın: