Bir avuç toprak, Bir yudum su, Yeþerdi bir gül Gönlümün çayýrýnda, O zamanlar Sen vardýn yanýmda, Yalnýzlýðýn soldurdu! Çiçeklerle süslü Gönül bahçemi. Kýrýldý bütün mýsralarým, Silindi kelimeler. Þimdi ruhum Ölüme hasret Bedenim topraða Bu azrailden bana davet Gözlerim börünmüþ Zifiri bir karanlýða.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Seyit Sıddıkoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.