GURBETTE BİR CERENDİM

küsüm baharýn papatyalarýna küsüm ;
þiir yazarsam ,
kayboluyorum ruhumun labirentlerinde
gönül bahçem de üþür "gül
gülün omuzlarýnda yýðýnla kar var
yürek ,kürer gül ile
yinede bahar gelmez güle ,gönül gül ile güle


serzeniþim derinden keder olur
naðme naðme dizilir
geçmiþe mekik dokur demlerim
duvardaki saza bir dokunuþ beste olur en içli þarkýlara hüzün
gece;
siyah kakülümde gümüþ yýldýzlar parlar
pervasýzca düþer yüzüme gâm
gurbet içimde döner bir çarký felek bezârým kendimden

demlenir hüznüme kalem
vuslatým kötü talihin esiri
baharý anlatmaya yeter bir cerenin ahu gözleri
susar kalem susar cümle-i kelâm ..



muhabbetim ilmek olmuþ kalemime dökülür
mazim kalbimde yaradýr sonsuz ve bitmeyen acý bir hatýradýr
hey ;sen ela gözlü cerene yalancý masallarý anlatma
kanmýyor bilesin .
mâsivâ’i bu dünyada elâ gözlerimden ellerinle sen sildin
infazýmýn adýný koydun gîotîn




postaya verilmeyen mektup gibi zarfa kapatacaðým seni
gurbette bir cerendim vuslatýmý gözlerimde yok ettin
kýzýl kýyamet sol yaným ebedi uykuda geçecek
sol yanýmýn sancýlarý biliyorum ...




Sosyal Medyada Paylaşın: