düþün ki parmak izlerinden kirlenmiþ bir pencere gidene el sallanýrken çalýnan tüm hayaller aralýk býrakýlan yerlerden uçup gitmiþ ve ben nedamet düþmüþ gözlerle sadece seyretmiþim ardýný.
fakir düþen gönlümün tüm çabasý bir lokma sevgi iken avuçlarýma yalnýzlýk þarkýlarý düþmüþ baþýma taç edip sana göndermiþim padiþahý sensin gönlümün deyip kapýdan çevrileceðini bile bile reddedilmek ne gariptir bir duvar dibine biçare diz çökmek gelen geçen ayaklarýn sesleri sokak lambalarýnýn ýþýklarýna yansýrken suçsuz bir geceye tüm günahlarý yüklemiþim sevaplar sana kalmýþ.
yaþlanmayan biçare ruhum bedene yaslanan acýlarý gördükçe poyraz yemiþ nazlý çiçek gibi bir o yana bir bu yana sallanýrken aþk sarhoþu günler çöreklenmiþ acýnýn çapaklaþtýrdýðý gözlerime.
düþünsene koskoca asýrlýk bir çýnarýn yorgun dallarýnýn topraða duyduðu özlemi baþý göðe deðen sayýlý günlerin nasýl da zamana sürtünerek geçtiðini ve kof çýkan aþkýn hüsran perdesini yüzüme kapattýðýný.
vedanýn huzmesi bedenimi yakarken ben hala penceremin aþýnan yerlerini ellerimle týkama çabasýndayým.
ve düþünsene çabalarýmýn nasýl da sonuçsuz kaldýðýný.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.