Günleri yaza yaza gönlümün sayfasýna Umutlarým tükendi kalem bitti söz bitti. Teselli kâr etmiyor yüreðimin yasýna Umutlarým tükendi kalem bitti söz bitti.
Dönüþünü beklemek ateþte yanmak gibi Bile bile yalana aldanýp kanmak gibi Buz daðýnýn koynunda yatýp uyanmak gibi Umutlarým tükendi kalem bitti söz bitti.
Ýçimden parça parça bir þeyler eksiliyor Gözlerim kararýyor nefesim kesiliyor Bir hevestir boþuna gönlüm bile biliyor Umutlarým tükendi kalem bitti söz bitti.
Bir imkasýz hayâlin peþinden koþuyorum Bedenim de ruhunu kalbini taþýyorum Yaþamaksa bu halde ben hala yaþýyorum Umutlarým tükendi kalem bitti söz bitti.
Zehir oldu hasretin çiçek açtý tohumu Karanlýðýn içinde kaybetmiþim ruhumu Saðým solum gittiðim bir ölüm uçurumu Umutlarým tükendi kalem bitti söz bitti.
Düþtükçe düþüyorum topraðýn en dibine Canýmdan çok sevsem de sevilmedim aksine Diyecek bir sözüm yok o vefasýz kalbine Umutlarým tükendi kalem bitti söz bitti.
Þair:Ýsmail Kurt 20.04.2015 Sosyal Medyada Paylaşın:
Bandırmalı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.