Yüzü düþmüþ yüzlerde inanç yok, düþünce dar, Mazluma el veren yok herkes ezen ezene, Ýnsanlar arasýnda hýrs ve kibirden duvar, Sessiz olacaksan gel, gel bu kirli düzene.
Vadesi gelenleri kabul ederken toprak, Doðmak için dünyaya sýra bekler bebekler. Toz duman her bir taraf, yerler kurumuþ yaprak, Sokaklar arýnmaya kuvvetli yaðmur bekler.
Yaðmur taþta temizlik, toprakta bet bereket, Tohum damlayla çatlar, toprakla filizlenir. Yaðmur deryada hayat, ýrmakta güç, hareket, Her damlanýn içinde ilahi sýr gizlenir.
Dünya cehennem gibi, gökten ateþ yaðýyor. Doðduðun yerdir vatan, kolayca terk edilmez. Coþari, her insana güneþ baþka doðuyor, Yaðmurlarda aðlama, gözyaþýn fark edilmez.
Ýbrahim COÞAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
cosari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.