pazar sabahýna takýldým yine.. en güzel zaman dilimi bence, sessiz ve sakin.. her þey uyuyor gibi yollar boþ manzara loþ kuþlar cývýl cývýl ve gözlerim de ki hayal.. önünden gitmiyen o resim.. senin resmin.. hiç bitmiyecek mi ki bu tatlý ýzdýrap.. yat kalk yat kalk yine hüzün kaplý kalp.. yüreðe dokunsa aðlýyacak gibi içine dökülen yaþlar bir gülümseme ile gitmiyor ki, geçmesi talihine yazýlmýþýn kaygýsý..
pazar sabahýna takýldým yine.. baþbaþayým kendimle.. düþünceler özgür, düþler salýnmýþ gidiyorlar dizginleri sensizliðin ellerin de.. hiçte býrakmaya niyeti yok gibi.. özlemlerin sahnesinde.. bir aþarý bir yukarý.. dert mi ki bu kahýr mý tazelerken hep yükünü..
pazar sabahýna takýldým yine.. kim istemez ki hep pazar sabahý olsun.. iþ yok güç yok diye hiç düþünme.. her þeyin tartýldýðý bir zaman belki.. varlýðýn yokluðun azlýðýn çokluðun bilmem daha neler neler saymakla bitmezler.. neden niye diye diye..
pazar sabahýna takýldým yine.. buda geçecek elbette.. belki de hiç bir þey deðiþmiyecek ama dünya dönecek yine.. zaman kurulmuþ bir kere teklemeden ömürden yiye yiye.. bugün bana yarýn sana para ile deðil ki bu sýra ile.. tek dileðim tek isteðim açýk gitmesin gözlerim yoksa gördükçe o resmini ben ne ederim daha ne eyliyeyim yokluðuma yokluk mu ekliyeyim....
(Berlin,19.04.2015)
Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Talat Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.