GÜN GÜN ÖLÜYORUZ İŞTE

hey arkadaþ
dön bak geriye
kim durdurabilmiþ zamani
farkýna varmadan
gün gün ölüyoruz iþte


hýrslarýmýza
kaç mutluluklarý gömdük
ve kaç çocukluðumuzu özledik
biz büyüdükçe
sonbaharda
düþen herhangi bir yaprakrakta
acaba hatýrladýkmý hiç
dönülmeze gidenleri
bir yaprak gibi yitip te gidenler deðilmiydi ?


heybemizde hep umutlu yarýnlarý
hayalleri saklasakta
günahlarý sevaplarý göremeden
yýllarca omuzlarýmýzda biriktirdik
gün gün ölüyoruz iþte


böbürlenme arkadaþ
sanada kalmaz bu dünya
deli gibi çýrpýnýp çalýþsanda
sýðdýramazsýn
tüm zenginliðini istesende
o beþ metrelik beyaz kumaþa
zannetmeki
gideceðin yer bir salon iki oda
ebedi istirahatin tek kiþilik çukurda
cahilide alimide
ayný trene binecekler
ister istemez o topraða girecekler
her baþlangýcýn bir sonu vardýr derler
bu dünya
sizede kalmaz efendiler
ne sultanlar ne padiþahlar göç ettiler


paraya eþyaya taptýk
emanetin sahibini unuttuk
akan pýnarlar dolar sandýk
vakit çoktan dolmuþ bak nasýlda unuttuk
kahpe ile dostu bilmeden
yan yana dize oturttuk
kendini aynada görmeyen
müslüman olsa bari dinine
unutmaki arkadaþ
rabbimin selasý
sanada banada okunacak günün birinde
hala neyin peþindeyiz bilmemki
birer birer eksilip
ahh ahh gün gün ölüyoruz iþte


AYHANCA CÜMLELER
ayhan AKDENÝZ
Sosyal Medyada Paylaşın: