Efsan...

Asýrlar öncesinden kalma bir kitap gibi
Ýçinde yaþattýðý aþka sarýlýyordu .
Yüreði ahlat aðacý kadar yabani.
Sanki aþkýn beþinci mevsimi

Onca yalancý baharý nasýl sýðdýrdýn mabedine.
Hükümran gibi .
Hiþt dedi.
Hiþt.
Kalbimin sesinden uyanmasýn .
Acýlarýmý geceye sardým
Ayaðýmda sallýyorum .
Þiir yazýlmamýþ gözlerime masal anlatýyorum

Kirpiklerimde geceye otað kurmadý
Zümrüdü anka kuþlarý
Hasretin çeraðýnda
Farsça bilenlerin dilinden akan, ýrmaklar gibi

Boðazýmda düðümlendi yollar
Gitmek istiyorum
Balýklar sadece suyun kollarýnda sevildi
Suyu karanlýk bir çaðda
Ateþ sayýklýyor ay bakýþlý periler cilveli ahu gibi
Ýnciterek bütün aþk dillerini

Gel gör ki
Bir kervanýn heybesine býrakýldý göbek baðýnýz
Göçe zorlandýk
Aklýmýz ziyan
Kalbimiz zayi
Sonrasý hicran

Adým, Efsan
Dudaðým kýrmýzý sayýklýyor ezelden beri.
Gel kurtar beni.
Sonra de ki .
Savur saçlarýný ,
Leylak kokusu bulaþmýþ ellerinden
Ruhunun unuttuðu þarkýlardan
Aþk ile
Öpeyim seni .
/ MineKuþ /
Sosyal Medyada Paylaşın: