Gel de inat etme yaþamaya, Öðrenilmiþ çaresizlik içerisinde Tüm beyinler zalimlerin bol limonlu salatasýnda, Kýrýk sazýma anlatamam bunu teller param parça, Yaþamaya inat haykýracaðým her bir taþýn oyuðuna
Uðruna ölümlere gidip geldiðim, Ekmeðimi zehirlere bandýrýp yediðim, Ýnadýna yaþam dedim çýlgýnlýklarýma Bakýp da naat yazmayacaðým kayalara, Geldi geçti,deseler de yaþayacaðým inadýna!
Be hey gafil gönlüm,neden öyle sýzlanýrsýn, Mýzrabým yok diye,göz yaþým sazýmý çalmaz mý sanýrsýn, Ýnat ettim yaþamaya,her ahýmdan farklý bir makam çýkarýrsýn, Eller gülse de bu kara yazýma,dualarým boþa mý sanýrsýn! Be hey gönül bu iki telden nice güzellere boyun eðdirdin....! 19.04.2015 /02.05 Çamlýca/ist Erol Kekeç
Sosyal Medyada Paylaşın:
TİLHABEŞLİ FİLOZOF Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.