Bir aðrý ki saplanýr kaburga küreðimden Düþüyorum düþürme tut beni yüreðimden
Þefkat elin deðmedi nicedir yanaðýma Ne oldu bilebilsem gönül dayanaðýma Hasretin hançer gibi saplanýr sol yanýma Damarlarým çekilir büzüþürken üþürsem Kan tutar yüreðimi tutar mýsýn düþersem
Sevmek nasýl bir þeydi anlatmak neden zordu Þavký vurduðu yeri delip de geçiyordu Kandilde yanan yað mý yoksa fitil mi; kordu? Sinemdeki kandilin yaðý da sen buyu da Þavkýný esirgeme kalmýþým kör kuyuda
Dediler ki her yiðit yoðurdu faklý yermiþ Her âþýk maþukunu nispetince severmiþ Kimisi çöle düþmüþ, kimi canýný vermiþ… Ben mücrim ve acizim belki cahil velhasýl Gönlün sazýnda çalar sana dair bu fasýl
Saçýlan tohumlardan bahçede biten hasret Ocakta yanan odun, bacadan tüten hasret Bu yangýn zulüm deðil hem gönüllü esaret Haddimi aþmýþ isem affet; sana muhtacým Vurgun yer kalbim sensiz, varlýðýn huzur tacým
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gül Şehri Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.