YiRMi YIL GEÇTi BOŞUNA

Yüreðimin tek incisi kara gözlerimin nuru
Aðlayamýyorum bitti artýk pýnarlarým kuru
Bana verdiðin o resmin hala cebimde duru
Yirmi yýl boþuna geçti çektiðimiz acý bumu

Bir gece aldý götürdü beni senden kara tren
Fýrtýnalarda savruldum çýkmýyor içime giren
Sensizlik ölümden beterdi acýlara hep diren
Yirmi yýl boþunami geçti dolmuyor iþte çilem

Yaþadýðýmýz sevdayý çekemeyip bitirselerde
Kalbimde sakladým onu beni býrakýp gitsede
Hani býrakýp gittiðin gün bu bedenim ölsede
Yirmi yýl boþana geçti çaresizlik öldürdü beni

Kalbimdeki açýsýyla diyar diyar dolaþamadým
Her yerde aradým izini kaybettim bulamadým
Senden sonra zaten hiç mutluluðu tatmadým
Yirmi yýl boþuna geçti iþte gülmeyen bahtým

Sevdam öyle büyüktü ki elma gibi bütünüz biz
Öyle bir aþk yaþadýk ki kavuþamazsak ölürüz
Dilim duada elim havada Allahýma çöktüm diz
Yirmi yýl sonra karþýlaþtýk kavuþurmuyuz biz
Hatice Öcal
7 .12. 2014.02.10
Sosyal Medyada Paylaşın: