şiirin adı ben...

En zor þey
Gerçek seven
Adamýn karþýsýndakine
Söyleyememe cesaretsizliðidir
Ya olmazsa ya yüzüm düþerse yere
Aþk daha çok sevgi cesaretsizliðin
Ve bencilliðin kurbaný olur
Eðer bu cesaretsizlik kýrýlsa
Bu bencillik kalksa
Kim bilir ne leylalar mecnunlar olurdu
Hepside sonunda kavuþan olurdu
Bu kadar kirli bi aþk da dolanmazdý aðzýmýza
...
Onun için kimimiz içkiye vurduk sevdamýzý
Kimimiz bi cigaraya
Ne kadehler boþaldý
Nede cigara bitti
Neyse iþte kuþlar gibi dalýyoruz gökyüzene
Kargalar gibi çöplüklerde ötüyoruz
Geceleri tavana takýlýyor gözlerimiz
Kayýpetiðimiz bi þeyler var hep
Belki uzakta belki yakýnda
Kaç gece yorulur uykusuzluktan
Yastýklar sayýlarýný bilmiyor
of diye gecen uykusuz geceleri
Gündüzleri gecelere
geceleri gündüzlere çevirirsin
Bu iste insanýn kendi kýyameti alemeti
Neyse tütün sarýp içeceðim
Siz o þarkýyý dinlemeye devam edin
Ve bu þiiri okunmaya
Neyse çok uzun oldu ya
Uzun þiirleri pek sevmem
Kýsa kelimelerle öldürmelisiniz
Karþýnýzdakini...

Sosyal Medyada Paylaşın: