ana
öptüðüm Elin cennet kokuyordu
Dilin gönlün dua ederdi ana
yokluðun gönlüme keder doldurdu
dizlerinde Kokunu özledim ana
seher vakti namazda akar yaþým
yaram derin ciðerim yangýn ana
daðlar gibi Afat dumanlý baþým.
Yoluma ýþýk tutan sendin ana
büyürken içimde anasýz acým
Kýrýlmaz mý acýdan telim sazým
yavrum diyen nefesin sýðýnaðým
bana ninni aðýt söylerdin ana
ayrýlýk var ölüm ocaðýn sönsün
Mevla’nýn cenneti mekanýn olsun
makberin sevdiyin Nergis gül koksun
ak namaz leçeðin koynumda ana
divaneyim gülmez yetimdir baðrým
doymadan toprak oldu diðer yarým
yanlýz ým virane yorgun sol yaným
ben üþüsem güneþ olurdun ana
yýlmaz bülbül
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.