Gece, bir parktaydým. O, parktan mis gibi kokular geliyordu. Ýçimi bir huzur kaplamýþtý. Orada, bir den çok çiçek vardý. Dokun diyordu bir ses bana dokun. Duydum ve uzattým parmaklarýmý. Dokunmaya baþladým. Yaklaþtým çiçeðe sordum. Sen kimsin kimdensiniz dedim. Dediler biz yazdan kalan güzelliðiz. Bizi yakýn edendeniz. Rabbimden gelen bir güzelliðiz dediler. Heryer yemyeþildi. Sorguya çektim. Dedim, Görüyor musunuz beni? Evet dediler. Çiçekler dokunduðum ellerimi tuttu. Sen nilüfer çiçeðisin. Narinsin. Kýrýlgansýn. Ama sen bizim gibi deðil. Sen bir insansýn. Sakýn bizi koparma. Sadece dokun ve düþün.? Neyi dedim! Rabbimizi dediler Düþün ve þükret her haline......
Nilüfer Homça.....Þiirlerim Ve Ben..! 17.4.2015...09:29
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nilüfer Sultan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.