Ey Ankara emanet ettiðim gülüm sende Sakýn taze gülümü soldurma saf gülümü. Benim kalbim gülümde, gülümünkü de bende Sevdiðim gülüm ise ben de aþýk bülbülü.
Gül ne kadar zarifse bülbül o kadar nazik Gül bülbülünü tanýr bülbül gülüne konar. Her ikisi vuslatý bekleyip halde bezik Ne yapsýn iki gönül bekler kýþ gibi donar.
Ah ayrýlýk ayrýlýk ölümden daha beter Ýki gönül severse ayrý olmak zor olur. O kadar arasan da izi bulunmaz yiter Ýki gönül hasretle ateþiyle kavrulur. ---- 15.09.1960 – Ýslahiye
Ýsmailoðlu Mustafa YILMAZ – Ýstanbul.
Sosyal Medyada Paylaşın:
İsmailoğlu Mustafa YILMAZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.