Bir kadın uzaklara dalgın dalgın bakar ve tükenir çöker şiirlerin ayak ucuna
akasyameral
Bir kadın uzaklara dalgın dalgın bakar ve tükenir çöker şiirlerin ayak ucuna
Satýr arasý gizlediðim sendin
Demlenmiþ mýsralar kan revan can çekiþirken
Yol hikayelerim çýkmaz sokakta kesiþir
Sonra en ücra kasabaya tek kiþi biletim kesildi
Ve sensizliðin acýmtýrak o son busesi yüreðime deðdiðinden beri
Ýklimler mevsimsiz ben sensiz kaldým
Masamda dünden kalan Ýtalyan yemeðinin tatsýz sosuna boðazým düðümlendi
Sen çok sevdiðin için buz kesti o son lokma
Yutkunamadým boðazýmdan gri tonda tüm ayrýlýklar aktý
Ellerim kör geceye baktý gölgeler gülüþtü
Alaycý tebessüm takýndý garson kýz ve ben buz kestim
Sen olsaydýn içim ýsýnýrdý üþümezdim bu denli
Söyle böyle mi olurdu sus kalýrmýydýk
Ellerimizde mavi yeþil balonlar toprak kokan yaðmurlarda ýslanýrdýk
Bir gece vakti yýldýzlarý avuçlardýk þiirlerden
Kahkahalar ýsýtýrdý yüreklerimizi
Ve gönül cebinden dökülürdük
Sen ve ben olarak þiir yazardýk çakýl taþlarýna
Öyle bir an gelir ki gölgeler körleþir saðýrlaþýr yürek týný
Ve gecenin karanlýklarý yaðmur soðukluðunda akar gözlerden
Bir kadýn uzaklara dalgýn dalgýn bakar
Ve tükenir çöker þiirlerin ayak ucuna
Mahmudiye Düzkaya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.