FELEK
FELEK
Felek ile pazarlýða oturduk
Neyimiz varise dile getirdik
Elimizde olan malý batýrdýk
Kimseye diyecek sözüm kalmadý
Beni konuþturdu beni dinledi
Çoðunu aldý da bana vermedi
Doðduðumdan beri beni sevmedi
Kimseye diyecek sözüm kalmadý
Hesaba oturduk yine kandýrdý
Umudumu kesti beni söndürdü
Ecelimden önce beni öldürdü
Kimseye diyecek sözüm kalmadý
Bilemem ki kime þikayet etsem
Arayýp buluyor nereye gitsem
Düþündüm kendimi uzaya atsam
Kimseye diyecek sözüm kalmadý
Uyumak istesem asla uyutmaz
Beni yatýrdý da kendisi yatmaz
Anladým gözümün yaþýna bakmaz
Kimseye diyecek sözüm kalmadý
Konuþmak istedim bana sus dedi
Bana yedirmedi kimlere verdi
Anladým ki artýk murada erdi
Kimseye diyecek sözüm kalmadý
Cemal kahýr eder feleðe küser
Gücü yetmeyince sözünü keser
Ýki elinde tuz yarama basar
Kimseye diyecek sözüm kalmadý
AÐIRDAÐ
17/04/2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.