Yalnızlık

Çocukluk ve gençlik yýlarý
Vefasýzlýk edip terk edince bizi.
Titrek bir kalp
Hafif buðulu gözlerle
Bakakalýrýz bu fani dünyaya.
Merdiven dayadýðýmýz burçlar
Tek tek yýkýlýr devrilir kendiliðinden.
Bitmeyecek sandýðýmýz yokuþlar
Dönüþür ansýzýn uçsuz bucaksýz ovalara.
Yýldýzlara bakar
Bir yer ararýz
Onlar arasýnda kendimize.
Eðiliriz çiçeklere
Geçmiþin kokusunu duyarýz yalnýzlýðýmýzda.
Adýna arkadaþ dost ve akraba dediðimiz
Kalabalýklarýn da kalmamýþtýr vefasý.
Oysaki umarýz Dünya çölünde vefayý,
Etrafýmýzda gördüðümüz herkesten.
Gençliðimizde terk edince bizi
Ýçten dýþa doðru büyük bir boþluðun uðultusu duyulur
Ne Dünyanýn gerçekliði
Ne hayatýn tutunacak bir ucu kalýr ellerimizde.
Gökyüzüne deðil topraða bakar yürürüz.
Hayata deðil acýlara tutunuruz.
Geride kalan her þeyi yok sayarýz.
Bütün sokaklar çýkmazda düðümlenir
Oynadýðýmýz oyunu tekrarlar
Sonunun gelmeyeceðini bile bile
Herkesin ve her þeyin tenhasýna düþeriz.
Hiç gelmeyecekmiþ sandýðýmýz
Sevdanýn da
Gurbetin de
Vuslatýn da kapýlarý
Hep yalnýzlýða açýlýr ansýzýn.
Bir fýrtýna baþlar,
Gönül bahçemizdeki tüm aðaçlar
Sökülür kökünden.
Hüzün ve acý savurur harmanýmýzý
Gözlerimiz yanar
Durur belki kalbimiz
Eski yaralarýmýz sýzýlar
Yalnýzlýk denizinin tuzundan.






Sosyal Medyada Paylaşın: