Güneþ cehennem oldu kandil’e
Yaðýyor þimþekler gibi mehmedim,
Kar varmýþ, fýrtýna ve ayaz,
Durmuyor, bitmiyor arslan mehmedim.
Güneþ kor oldu ana yüreðine,
Geliyor bir bir al bayraklý yiðitler,
Ayrýlýk varmýþ gözyaþý ve gurur,
Þehadet þerbeti içiyor arslan mehmedim.
Güneþ gruba döndü kandil’ de,
Vedalaþýyor canlar, can bildikleriyle,
Sevdalar varmýþ, aþklar, kýnalý kuzular,
Ben vazgeçtim yardan diyor arslan mehmedim.
Güneþ bizim için doðsun diye,
Güneþler artýk aðlamasýn diye,
Güneþi kandilde yaktý kar üstünde,
Her biri abide arslan MEHMEDÝM.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.