Edi ve büdü!..
Bazý duygularýmýz vardýr,
Kolay, kolay, anlatýlmaz,
Ete-kemiðe bürünür içte,
Bil ki hurdacýya satýlmaz…
Duygu, coþkusuz kalýnmaz,
Çiðnenmemiþ yollar deðil,
Atýp onu kurtulalým desek,
Bir atýmlýk barutumuz deðil…
Güneþ batýk, aðaç gölgesiz,
Sönük sokak lambasý gibi,
Kalp yükseðe çýkmýþ kedi,
Kurtarýlmayý bekler, gibi…
Hüzünlü bakar beyincaðýz,
Zihninde facia atmosferleri,
Toz bulutu dolu, aþkýn çölü,
Kýrýlan parça tüm kederleri…
Bomboþ geçer onsuz günler,
Üþümekle iki büklüm olunur,
Bir karýþ kar, keskin ayaz da,
Kayýp cevherim nasýl bulunur…
Þiddetli aþký kalbimi söktü,
Nasýl parçalarý birleþtirmeli,
Bian kar yaðar, bian yaðmur,
Bu aþka yaz mý kýþ mý demeli…
Pençesi sýrtýmdan sýyrýlmadý,
Paketi sýký baðlý, kasvetli ki…
Mucizelerinin izlerini ararým,
Pencere önünü, beklemem ki,
Bulanýk ortamda, yitirmedim,
Acýmasýz kalbimi de, götürdü,
Kök saçaklarý, iç karartýr ama,
Diyor:" Olamayýz, Edi ve büdü”
Veysel Kimene
Sevda Þairi
(Kemal Yenice)
© Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Þiirlerin izin alýnmadan kopyalanmasý ve kullanýlmasý 5846 sayýlý Fikir ve Sanat Eserleri Yasasýna göre suçtur.
16.04..2015
(Þiirlerim hiçbir kiþiye hitap edilmeden, þiir atol yemde üretilmektedir..)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.