Zamanýn en doðusunda,
ufukta lacivertin turuncuyla seviþip
ap ak çocuklarýný saldýklarýnda arz üstüne
bir sabýrdan at göreceksin karþýnda
yeleleri ýrmaklar gibi uzunca
ona bindiðinde doksan dokuz adým gideceksin
yüzüncüde bir alevden ormana gireceksin
yanmazsan geçemezsin ormaný
taki yandýðýnda; rüzgardan kanatlar verilecek
uçup denizlere aktýktan sonra
kýrk gün kayalara vuracaksýn medcezirlerle
kýrkýncý gün, denizin suyu çekilip çöl olacak
kumlarda belirsizlik iþareti arayacaksýn
bulduðunda taki; yok olacaksýn
sonra bir nefes olup var olduðunda;
niþane çýkacak karþýna:
bilgisizlik, yetersizlik, suretsizlik
Ýþte hazineyi orda bulacaksýn
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.