Bir zamanlar En güzel þarkýlarý söylerdi rüzgar hep bu mevsimde Marmara, yine ýslýk çalardý dalgalarýyla tüm haþmetiyle Sen hep Anadolu hisarýný seyre dalardýn Bense Rumeli’ de mehtaba yakýn
Hiç bir þey anlatmazdý bazen sana çok uzaklardan akseden ezgilerin yanýk sesi Hep kýrýlýrdým sana yaðmur öncesi
Kýyýda sakin adýmlarla yürüyen bir adam Ve yanýndaki renk renk tokalý kýz çocuðu Tercüme edilmeyi bekleyen lisan kataloðu
Sen anlarý yaþarken Ben zamaný Gerçeklerin buz duvarýna çarpan med cezir akþamý Soðuk, madeni para intibasý ve Ýs kokulu ay tutulmasý Ýzahatsýz kaygýsý..
Es/ li duraklarda, es/ siz vakitler
Yaðmurlar, hep böyle zamanlarý bekler..
Belki de artýk Susarak konuþuyorsun kendi iç sesinle Öyle ya Susmayý ben, konuþmayý sen yeðlemiþtin kendi hikayende
Þimdilerde Her söz saðanaðý, ayrý bir yýldýz olup parlarken ayaz gecede Bak iþte Yine kuyruklu yýldýzýn hikayesi
Yýllar geçti... Duygulu bir roman özeti..
HAZAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
hazan444 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.