Coşarız

Hiç kimseyi bilmeden sanal ata binerek,
Bir hayalin peþinde dere tepe koþarýz.
Üflendikçe coþkular, yaðmur gibi inerek,
Deli taylar misali meydanlarda coþarýz.

Kavramlara set çeker, sol gözümüzdeki perde,
Sormayýz sebebini, kim nasýldýr ve nerde?
Gökyüzünde uçuþur ayaklar durmaz yerde,
Düþlerdir kovalayan daðlarý da aþarýz.

Saðdan soldan alkýþlar okþandýkça gururum,
Gözlerimde bir ýþýk, her engele dururum,
Sözümü esirgemem, tam ortaya vururum,
Metaneti kaybeder, bazen þaþkýn yaþarýz.

Perdeler inmiþ yere, pencereler kapalý,
Uykularým kayboldu, baþta eli sopalý,
Ellerim de hareket kulaklarým týpalý,
Nasýlsa duyulana hem güler hem þaþarýz.

Dökülen þu külleri gönüllerden silelim,
Evet o da ihtiyaç bazen bakýp gülelim,
Duvarlarý yýkmadan durmasýný bilelim
Kimi zaman unutur, yanýlýrýz, beþeriz.

Vakarý koruyarak yerlere eðilmeden,
Ýçerden küf alýp çürüyüp daðýlmadan,
Çöller aþalým derken derede boðulmadan,
Her engeli yýkarýz, bizler büyük eseriz.

Sosyal Medyada Paylaşın: